Goran Marković rođen je 1946. u Beogradu, od roditelja Olivere i Radeta, poznatih dramskih umjetnika. Poslije završene osnovne škole i gimnazije u svom rodnom gradu, odlazi na studije u Prag, u Čehoslovačku. Tamo od 1965. do 1970, na poznatom Filmskom fakultetu pri Univerzitetu umjetničkih muza (FAMU), studira, diplomira i magistrira filmsku režiju. Nakon završenih studija, od 1970. do 1976, radi za televiziju dokumentarne filmove. Snimio je oko pedeset filmova, od kojih se neki izdvajaju svojom provokativnom formom i smjelim sadržajima. Od 1976. god. počinje da se bavi pisanjem i režiranjem igranih filmova. Do sada ih je snimio petnaest, uglavnom po sopstvenim scenarijima, uključujući i tri televizijske serije. Od 1978. god. radi na FDU, gdje je počeo kao asistent pripravnik kod profesora Radoša Novakovića. Od 1986. god. počinje da režira u pozorištu i piše pozorišne komade. Napisao je jedanaest pozorišnih komada i režirao isto toliko predstava po svojim i tuđim tekstovima. Njegova Turneja nagrađena je Sterijinom nagradom za najbolji dramski tekst na Sterijinom pozorju 1997. god.
Dva puta je nagrađen godišnjom Nagradom grada Beograda za oblast kinematografije, 1983. god. za film Variola vera i 2001. god. za film Kordon. Od 1986. Goran Marković predstavljen je u Riječniku filma (Librairie Larousse), a od 2007. god. u obimnom vodiču istaknutih svjetskih reditelja “501 filmski reditelj” (Barron's Educational Series, Inc.). Filmski centar Srbije je izdao monografiju o ovom autoru pod naslovom Nacionalna klasa. Nagradu za životno djelo dobio je od Udruženja filmskih umetnika Srbije. Na Festivalu filmskog scenarija u Vrnjačkoj Banji 2021. dobio je nagradu za životno djelo Zlatno pero Gordana Mihića, a iste godine nagradu za životno djelo Živojin Pavlović na Festivalu filmske režije u Leskovcu. Na Festivalu autorskog filma u Beogradu 2022. god. takođe je dobio nagradu za životno djelo. Na festivalu u Motovunu, u Hrvatskoj, iste godine dobio je počasnu nagradu Maverick, koja se dodjeljuje za kinematografsku hrabrost i širenje granica filmskog izražavanja. Godine 2012. odlikovan je francuskim ordenom Officier dans l’ordre des Arts et des Lettres.

Objavio je pet romana: Tito i ja, Beogradski trio (najuži izbor za Ninovu nagradu), Doktor D., Zavod i upravo objavljeni Hamlet u Paviljonu br. 6; prozne knjige: Češka škola ne postoji, Male tajne, Tri priče o samoubicama i Izmišljeni život; dnevnik Godina dana i zbirku drama Drame.

O romanu Zavod na sajtu izdavača Laguna je navedeno sledeće: “Poznati reditelj, pisac Beogradskog trija, i u ovom svom romanu ispričaće intrigantnu priču o poznatim žiteljima Beograda, služeći se pritom i rečju i slikom. Ovoga puta glavni protagonisti su psihijatar i pozorišni reditelj Hugo Klajn, pijanistkinja i muzikolog Stana Đurić i vlasnik i direktor ‘Politike’  Vladislav Ribnikar – priča o njihovim isprepletanim odnosima utoliko je zanimljivija što im se sudbine i karijere prelamaju kroz dve različite epohe, onu pre i onu posle Drugog svetskog rata. Njihovo delovanje, preživljavanje i borba za opstanak tokom rata, njihov snažan karakter i ugled koji su ponovo zaslužili i u novom društvenom poretku, odredili su dalji pravac njihovog života, na šta je donekle uticao i ljubavni zaplet o kojem je u ovom romanu reč”.

Moderator večeri je Danka Ivanović, pisac, prof. francuskog jezika i prevodilac.