Roman je najavljen kao „uzbudljiv roman o ljubavi, ljepoti i strasti, i o Veroniki Zarnik, ženi rijetke ljepote i nesvakidašnje sudbine.
Veronika Zarnik je mlada žena iz ljubljanskog građanskog društva. U romanu Draga Jančara o njoj i o nekoliko njenih godina zrele ljepote uoči Drugog svjetskog rata i tokom njega govori se iz ugla pet svjedoka: kraljevski konjički oficir i njen bivši ljubavnik, njena majka, njena služavka koja joj postaje prijateljica, njemački vojni ljekar koji je njen prijatelj, radnik na imanju njenog muža potajno zaljubljen u nju.
Pet uzbudljivih priča, ispovjesti i svjedočenja međusobno se dopunjuju i prožimaju, osporavanju i sukobljavaju, ali u tom dinamičnom odnosu oblikuju moćnu priču o ženi kojoj je ljepota, u isto vrijeme, najveći dar i najveća kazna.
Nestanak Veronike Zarnik u vrtlogu istorije predstavlja događaj koji pokreće moćnu priču ovog romana koji se jednim dijelom odigrava u Vranju i južnoj Srbiji uoči Drugog svjetskog rata“.

Drago Jančar (Maribor, 1948), romansijer, pripovjedač, dramski pisac, esejista.
Najprevođeniji savremeni slovenački pisac. Redovni je član Slovenačke akademije nauka i umjetnosti.
Studirao je pravo, radio kao novinar i filmski dramaturg.
Najvažnije knjige: Galiot (roman, 1978), O bledom zločincu (priče, 1978), Severna svetlost (roman, 1980), Veliki briljantni valcer (drama, 1985), Smrt Marije Snežne (priče, 1985), Posle Godoa (drama, 1988), Klementov pad (drama, 1988), Dedal (drama, 1988), Terra incognita (eseji, 1989), Sećanje na Jugoslaviju (esej, 1991), Pogled anđela (priče, 1992), Disput (zajedno sa Adamom Mihnjikom, esej, 1992), Razbijeni krčag (esej, 1993), Podsmešljiva požuda (roman, 1994), Halštat (drama, 1994), Šala, ironija i dublje značenje (eseji, 1994), Katarina, paun i jezuita (roman, 2000), Brioni (eseji, 2002), Duša Evrope (eseji, 2006), Graditelj (roman, 2006), Drvo bez imena (roman, 2008).
Dobitnik je Evropske nagrade za kratku prozu (1994), Prešernove nagrade (1993), Rožančeve nagrade za esej (1993), Sterijine nagradu za najbolju dramu (1982, 1985), Herderove nagrade (2003), Nagrade „Žan Emeri“ za esej (2007), Nagrade „Hemingvej“ (2009), Nagrade „Mediteran“ (2009). „Te noći sam je video“ je 2010. godine proglašen Slovenačkim romanom godine, a 2014. je dobio nagradu za najbolju
stranu knjigu objavljenu u Francuskoj. Drago Jančar živi u Ljubljani.

Moderator večeri je Svetlana Ivanović.