Andrija Radulović rođen je 1970. godine u Podgorici, gdje je završio osnovnu i srednju školu. Istoriju je studirao na Univerzitetu Crne Gore, a Fakultet razredne nastave završio je na Novosadskom univerzitetu.

Radulovićev pjesnički prvijenac - zbirka „Pogled s mosta“, izlazi iz štampe 1994. godine, u izdanju „Unireksa“, a zatim slijede knjige poezije: „Znak u pijesku“ (Grad pisaca, Herceg Novi, 1995), „Ponoć na Donu“ (Obodsko slovo, Rijeka Crnojevića, 1997), „Ognjeno rebro“ (Stupovi, Andrijevica, 1998), „Riječ sa juga“ / izbor kratkih pjesama na ruski jezik“  (Oktoih, Podgorica, 2000), „Anđeo u pšenici“ (Apostrof, Beograd ; Udruženje književnika Crne Gore, Podgorica, 2002), „Ogneno rebro“  (na bugarskom jeziku), Sofija, 2003, „Coasta de boc« (na rumunskom jeziku), Trgovište, 2006, „Sniježna azbuka“ (Oktoih, Podgorica, 2007), „Zvono“ (poema), Unireks, Podgorica, 2008, „Bivše kraljevstvo“ (Udruženje književnika Crne Gore, Podgorica, 2010), „Снежная азбука“ (na ruskom jeziku), Tver - Podgorica, 2011, „Snežna azbuka“ (na slovenačkom jeziku), Ljubljana, 2013, „Jezerski vrh“ (antologija poezije povodom 200-godišnjice Njegoševog rođenja), Književno društvo „Njegoš“, Nikšić - Štampar Makarije, Beograd, 2013, „Bijela pčela Volta Vitmena“ (Obodsko slovo, Podgorica - Štampar Makarije, Beograd, 2015), „Kad bih plakao kao vinograd“ (Unireks, Podgorica ; Beograd 2018).

Radulović je dobio niz domaćih, regionalnih i međunarodnih književnih nagrada i društvenih priznanja. Pjesme su mu zastupljene u velikom broju domaćih i stranih izbora, pregleda, atlasa i antologija poezije. Radulovićevo stvaralaštvo predstavljeno je u Srbiji, Bosni i Hercegovini (Republici Srpskoj), Rumuniji, Italiji, Sloveniji, Bugarskoj. Pored poezije piše eseje, aforizme, kratke priče, tekstove iz svijeta kulture, književnu kritiku, prevodi poeziju sa ruskog jezika.  Živi u Podgorici i na obali rijeke Zete u Spužu.

Moderator večeri je pjesnikinja, gđa Milica Kralj.