Aleksandar Rafajlović je potomak freskopisaca i ikonopisaca Dimitrijevića-Rafailovića, jedanaestorice slikara iz pet generacija Bokokotorske slikarske škole, koji svojom djelatnošću, od prve potpisane ikone iz 1680. godine do druge polovine 19. vijeka, čine najdugovječniju porodičnu slikarsku radionicu u Evropi.

Autor na izložbi prezentuje svoj rad na formiranju kompletne dokumentacije sa 600 njihovih ikona snimljenih na oko 80 lokacija u Crnoj Gori, Srbiji, Bosni i Hercegovini i Hrvatskoj. Dokumentacija je prilika da se vide sve ikone, da se uživa u slikarskom majstorstvu i otklone mnoge nedoumice oko autorstva i vremena njihovog nastanka. Aleksandar Rafajlović je čukununuk Iva Rafailovića, ikonopisca sa čijim radom prestaje djelatnost posljednjih postvizantijskih ikonopisaca na ovim prostorima.
Rezultat devetogodišnje ekspedicije se može vidjeti na sajtu sa preko 13000 fotografija snimljenih od 2005. godine, a potragu za djelima svojih predaka autor predstavlja u galeriji na velikim fotografijama, koje bilježe detalje sa putovanja.
Radovi na izložbi su nastali u nekoliko poslednjih godina paralelno sa radom na dokumentaciji. Priliku da postane dvanaesti u nizu i uspostavi čvrstu vezu sa porodičnom tradicijom Rafajlović koristi tako što nekoliko radova slika tehnikom svojih predaka, uspostavljajući dijalog sa njima promišljajući sopstvenu poziciju u odnosu na njihovo djelo. Tako nastaju radovi na kojima se prepoznaje misaoni i emotivni rezime o prisustvu i mogućnostima umjetnika.
Na radovima koji su prilozi za biografiju autora, Rafajlović predstavlja sebe kao umjetnika novog milenijuma mnoštvom informacija u različitim medijima, za razliku od ikonopisaca o kojima, sem rijetkih potpisa na ikonama, gotovo da nema drugih podataka.
Aleksandar Rafajlović je rođen 1957. godine, studirao je slikarstvo u Beogradu i Parizu. Muž, otac troje dece, umjetnik u Beogradu i ulični portretista u Portugalu. Vrhunski doprinositelj nacionalnoj kulturi.