Na izložbi će po prvi put biti predstavljene fotografije iz zaostavštine Marka Anzulovića, Budvanina, aktivnog sudionika u društvenom životu grada Budve, ali i pasioniranog ljubitelja fotografije kao umjetnosti. Razvijene su sa originalnih staklenih negativa iz privatne arhive koju su Anzulovićevi nasljednici ustupili JU „Grad teatar“. Fotografije predstavljaju ne samo značajan doprinos uvidu u život grada Budve pomenutog perioda, već i doprinos širim uvidima u istoriju fotografije i bavljenja fotografijom u Crnoj Gori.
Marko Anzulović, iako nije profesionalni fotograf, okom kamere bilježi sve značajne događaje u gradu, ali i privatne živote budvanskih porodica. Slobodan Mitrović, jedan od priređivača, povodom izložbe navodi: „Budva je grad velikih tajni, kako antičkih i srednjovjekovnih, tako i modernih. Sto dvadeset godina četiri generacije Anzulovića čuvalo je negative na staklu svog đeda i prađeda, Marka Anzulovića (1876-1957), fotoarhivsko blago Budve i Crne Gore. U dva mandata, uzbudljivih godina između I i II svjetskog rata, Anzulović je bio predsjednik opštine. Do danas nijesmo znali da se bavio fotografijom. Sa lakoćom bi u svoje vrijeme i danas ponio titulu ’majstora fotografije’. Njegova kamera svestrano je fokusirana na dokumentarnu, pejzažnu i portretnu fotografiju, kojom autentično dočarava identitete budvanskih gospođica, žandara i inspektora, dolaska brodova, vjerskih praznika i sahrana, zavjetu svetih mjesta, narodnim pazarima i ruralnom okolinom Budve. Sve to u periodu od 1902 do 1938. godine. Kada se unesete i zagledate u fotografije Marka Anzulovića, otvara se prepoznatljiv svijet Budve, u mnogim djelovima grada isti kao danas, iako je od tada prošlo više od sto godina. Stiče se utisak da nas sve te ličnosti, od djece, mornara, kapetana, finansa, Budvanki i Budvana, posmatraju – oni nas isto kao mi njih. Ako je Don Krsto Ivanović 1650. godine u ‘Analima Budve’ pisao o procesijama kroz budvansko polje, 250 godina kasnije Markova fotografija bilježi kontinuitet običaja prateći procesiju koju predvodi don Ćirilo Rosić, noseći istu ikonu Budvanske gospe, kojoj se u crkvi Sv. Ivana divimo i danas. Marko Anzulović, svojim umjetničkim talentom, otvorio je i sačuvao, a danas i probudio budvanske emocije, integrisao vremena istorije, politike, pomorstva, religije, i nadopunio predstavu o kontinuitetu budvanskog gradskog identiteta.”
Poseban doprinos u produkciji, tehničkoj realizaciji i selekciji, izložbi dao je i prof. Lazar Pejović, još jedan od priređivača izložbe, koji je prepoznao značaj i doprinos Anzulovićevog rada u kontekstu istorije fotografije kao umjetničkog medijuma.
Posebnu zahvalnost JU “Grad teatar” duguje i porodici Anzulović Čukvas, što je ukazala povjerenje instituciji da, zajedno sa priređivačima, razvije negative i fotografije učini dostupnim javnosti.
Izložba će biti otvorena do 21. avgusta, ujedno i kraja XXXVI festivalskog izdanja.
