U riječi rediteljke Lidija Dedović je navela sledeće: “Ovaj sjajni, slojeviti i britki pisac za osnovu svoje priče uzima nevjerovatnu okolnost – besmrtnost naroda, ali ta okolnost obavezuje na autentično suočavanje sa opakom stvarnošću, tj. ukazuje nam na jasno razrezane anomalije društva, svijeta, pojedinca. Da li je moguće da se svijet ponaša kao da je besmrtan i svemoćan i da nas niti savjest, niti strah, niti moral više ne opominju? Saramago je pisao ovaj roman 2005. godine, a danas srce njegove autentične priče, događanja i stavova, ubrzano i nažalost tačno kuca aktuelnu istinu o današnjem svijetu i vremenu”.
U elektronskom časopisu peripetija.me Nataša Nelević o predstavi kaže i sledeće "Možda bismo mogli, u svijetlu najnovijih transhumanističkih, bio-inženjerijskih projekata produženja mladosti i postizanja besmrtnosti, da razmišljamo i o tome da je Saramagove ideje o besmrtnosti možda ipak pregazilo vrijeme za ovih dvadesetak godina koje su protekle od objavljivanja romana (2005) i da, eventualno, žalimo što te transhumanističke ideje nisu upisane u ovu predstavu, ali je, s druge strane, istina da je ono o čemu je riječ u ovoj predstavu naše svagdašnje iskustvo smrti, da nas se sve ostalo (još uvijek) tiče samo spekulativno, i da nam je, na kraju, ova tema intimno više nego važna – od pomisli na život kao, hajdegerovski rečeno, ‘bivstvovanja ka smrti', i dalje nam zastaje knedla u grlu”.
Adaptaciju potpisuje Kata Đarmati, dramaturškinja je Stela Mišković, kompozitorka Irena Popović Dragović, scenografiju i dizajn svjetla radio je Branko Hojnik sa asistentkinjom Andrejom Rondović. Kostimografkinja je Lina Leković, pokret je radio Gregor Luštek
U predstavi igraju: Nada Vukčević, Dejan Ivanić, Ana Vučković, Julija Milačić Petrović Njegoš, Jadranka Mamić, Nikola Perišić, Omar Bajramspahić, Lazar Dragojević, Predrag Pavićević, Marija Mitrović i Mladen Nikčević.
