U nastavku donosimo dio teksta iz kataloga koji potpisuje Olga Jevrić: „Svetomir Arsić Basara pojavljuje se kao nezaobilazna ličnost savremene srpske skulpture. Njegov obimni opus obuhvata niz evolutivnih krugova – od ekspresivnih realistički orjentisanih radova do asocijativne apstrakcije, da bi u poslednjih desetak godina ostvario dramatičan svet oblika koji izranja iz dubokog angažmana sudbinom svog zavičajnog tla. Vreme u delu Arsića Basare odvijalo se u znaku stalnog uspona, u znaku osvajanja sopstvenog bića i bića skulpture. U tihoj izolaciji – pogleda uprtog u prostore proširenih horizonata savremenih likovnih idioma, koristeći iskustva zatečenog likovnog trenutka, njegova prva suočavanja sa stvaralačkim problemom kretala su se u domenu ispitivanja mogućnosti forme, da kao estetska, likovna činjenica prevede unutarnje nemire autora.
Ti rani radovi svedoče o radoznalosti mladog umetnika u traganju za sopstvenim putem, majstorstvu savladanog zanata, poznavanju materije drveta čije osobenosti i oblikovane vrednosti suvereno koristi. Za Arsića drvo ne predstavlja samo odgovarajući materijal skulptorske gradnje u koji utiskuje svoju viziju, u kome rešava stavljene probleme forme. U svom dubinskom sloju drvo je prisutno u svom višeslojnom složenom značenju i kao veza sa detinjstvom, sa prirodom, sa Šarom – ono donosi simboličke poruke, davna predanja, ono pulsira mitskim sadržajima i kao takvo živi paralelno u svakom nastalom obliku. Takvo prisustvo drveta kao posebnog entiteta bremenitog posebnim porukama otkriva moć stvaraoca da fenomen umetnosti pomeri u domen nadstvarne onostrane pojave.“
Svetomir Arsić Basara je rođen u selu Sevce, Kosovo i Metohija, Kraljevina Srba, Hrvata i Slovenaca, 15. maja. 1928. godine. Osnovnu školu pohađa u Sevcu, a nižu gimnaziju u Uroševcu. U Nišu je 1948. godine upisao Školu za primenjenu umetnost. Godine 1953. je primljen na Akademiju za primenjenu umetnost u Beogradu, gde je diplomirao marta 1958. Na Višoj pedagoškoj školi u Prištini predaje vajanje i metodiku likovnog vaspitanja od 1962. godine. Od 1973. postaje profesor univerziteta, i predaje na odseku za vajarstvo na Akademiji umetnosti u Prištini, sve do 1995. kada je penzionisan. Osnivač je Likovne kolonije u Dečanima. Inicira osnivanje Kluba likovnih umetnika Kosova i Metohije 1958. godine. Piše studije o skulpturi, likovne kritike i pripovetke. Dobitnik je brojnih priznanja i nagrada. Živi i radi u Beogradu.
Izložba će biti otvorena do 17. juna.
