Koliko gosti u hotelima koriste mini-bar?

Mini-bar u hotelskoj sobi pojavio se još 1974. godine i brzo je postao nešto što je neophodno imati. Ipak, gosti u hotelima širom svijeta počeli su manje da ga koriste, pa je njegovo prisustvo u sobi dovedeno u pitanje.

Prvi hotel koji je uveo mini-bar u sobi je Hong Kong Hilton. U svih 840 soba, koliko je hotel imao 1974. godine, ubačeni su mali frižideri napunjeni raznim pićima. Kako piše The Economist, to je tada dovelo do rasta prodaje pića u sobama za čak 500 procenata.

 

Asortiman mini-bara se brzo proširio, pa su u njega ubačene i različite grickalice. Ipak, činjenica je da se iz njih najčešće konzumira piće, iako su cijene proizvoda u mini-baru i po nekoliko puta više od cijena u prodavnicama. Osim toga, turisti će neuporedivo češće uzeti mineralnu ili negaziranu vodu, nego bilo koje drugo piće.

 

Hoteli u svijetu počeli su mini-barove da posmatraju kao veliki problem. Sa jedne strane, osoblje hotela često mora da ih provjerava kako bi se uvjerili da su puni ili da artiklima unutra nije istekao rok upotrebe. Sa druge, krađa artikala iz mini-bara je nešto sa čime se suočavaju skoro svi.

 

Kako bi doskočili ovom problemu pojedini hoteli počeli su da ugrađuju senzore za pokret u mini-barove, koji vam automatski naplaćuju bilo koji artikal ukoliko ga samo malo pomjerite.

 

Drugi su ispraznili mini-barove ostavljajući gostima mogućnost da kupe pića u prodavnici i da ih tu drže. Oni se, najčešće, oslanjaju na automate sa pićima i grickalicama koje postavljaju u hodnike hotela.

 

U nekim hotelima sadržaj mini-bara ostavljen je na otvorenom, na stolu ili na polici u sobi. Hotelijeri se nadaju da će gosti teže odoljeti pićima i grickalicama ukoliko ih budu stalno gledali. Ovakav potez samo zbunjuje goste jer sadržaj mini-bara mješaju sa korpom dobrodošlice, pa stvara i komplikacije prilikom naplate.

 

– To je jako izraženo u hotelima visoke kategorije u kojima se gostima često dostavlja besplatna voda ili vino u sobu. Sve što je na stolu može se smatrati besplatnim, te to stvara konfuziju kod gostiju. Oni mogu protumačiti da je kompletan izloženi sadržaj besplatan – ističe Dragan Drlja, pomoćnik generalnog direktora u lošinjskom hotelu Bellevue i dodaje da u ovom hotelu tek devet odsto gostiju koristi mini-bar.

bellevue_slideshow_rooms_02.jpg

Hotel Bellevue, Lošinj

 

Podaci hotela u regionu pokazuju da se proizvodima iz mini-bara najčešće služe mlađi i to, uglavnom, strani turisti. U njihovim mini-barovima najčešće se nalaze gazirana i negazirana bezalkoholna pića (vode i sokovi), alkoholna pića (piva, vina, likeri), kao i čokoladice i slane grickalice.

 

Pojedini hoteli trude se da privuku goste grickalicama ili pićima koja su karakteristična za mesto u kome se hotel nalazi. Često, takvi hoteli daju prednost domaćim pićima u odnosu na strana.

 

– Negazirani sokovi, likeri, određena žestoka pića, kao i sve slane i slatke grickalice koje su u ponudi naših mini-barova potiču iz vlastite proizvodnje. U vlasništvu Mepas Grupe kojoj pripada hotel nalaze se i kompanije Maraska, Kandit i Koestlin, koje se bave njihovom proizvodnjom. To je možda jedan od razloga što se svaki drugi gost posluži nečim iz mini-bara – navodi Ivana Ćavar, zadužena za prodaju i marketing u hotelu Mepas u Mostaru.

32632991.jpg

Hotel Mepas, Mostar

 

Ipak, hotelijeri se slažu da su troškovi održavanja mini-bara neznatni jer se rokovi trajanja proizvoda intenzivno prate. Proizvodi se često vraćaju dobavljačima nekoliko mjeseci pre isteka roka i menjaju za nove, sa dužim rokom trajanja. Najveći trošak je, zapravo, naplata konzumiranih artikala.

– Naši gosti praktično svakog dana koriste mini-bar. Ipak, često kažu da nisu uzimali ništa iz mini-bara, iako jesu. Takve situacije nisu rijetke. Politika hotela je da je gost uvijek u pravu, pa im u ovakvim situacijama oprostimo trošak, na naš račun – kažu iz hotela Premier Aqua u Vrdniku.

aqua_503.jpg

Hotel Premier Aque, Vrdnik

 

Izvor: http://hotelijeri.com/

PODIJELI

O NAMA

Primorske novine su se prvi put pojavile davnog 13. jula 1972 godine. Uz povremena neizlaženja, konačno su se ugasile 2003 godine, kada je donesen Zakon o medijima kojim je predviđeno da se ne smiju iz opštinskog ili državnog bužeta finansirati štampani mediji (samo štampani, ne i radio i televizijski). Nažalost, uzročno-posljedično, sve male lokalne novine, koje se nisu mogli privatizovati, su nepovratno ugašene. Na tačno 41u godinu od osnivanja se stvorila potreba da se oživi staro ime, i napravi lokalni informativni portal kako za izvor dnevnih informacija, tako i kao internet niša za pitanja biznis preduzetništva redovno obrađujući pravna, turistička i preduzetnička pitanja. Svi saradnici su mali preduzetnici, politički neaktivni.

Mi smo mala sredina koja treba što efikasnije da djeluje zajednički u sve zahtjevnijim uslovima modernog turizma.

Kontakt: primorske@kulturnicentar.me

NVO Kulturni centar, Budva, Primorski bataljon bb

Najnovije vijesti