PRIČE O CRVENOM SIRKU Mo Jen je dobitnik Nobelove nagrade za književnost 2012, a roman Priče o crvenom sirku je izazvao ogromnu pažnju i kritike i čitalaca, a zahvaljujući istoimenom filmu reditelja Džang Jimoua, koji je na filmskom festivalu u Berlinu 1988. godine dobio nagradu „Zlatni medvjed“, proslavio Mo Jena širom sveta.
Okosnicu romana čini borba seljaka protiv Japanaca u drugom kinesko-japanskom ratu (1937–1945) u piščevom fiktivnom zavičaju Gaomi. Naratorov deda, nosač Ju, zaljubljuje se u lijepu djevojku koju nosi u svadbenoj nosiljci ka kući njenog budućeg muža, gubavog sina imućnog seljanina. Uskoro odlučuje da ubije i mladinog muža i njenog svekra, pa počinje da živi s njom nastavljajući da proizvodi rakiju od sirka. Rat sve više bjesni, a Ju sve više napreduje u vojsci i miliciji…
„Stil i način na koji Mo Jen dočarava svijet u svom impresivnom opusu može s punim pravom nazvati ’halucinantni realizam’: likovi u njegovim romanima upuštaju se u obračun sa ratovima, glađu, željama i prirodom; stvarnost koju opisuje prepuna je brutalne agresije, seksualnih opsesija i opšteg prožimanja fizičkog i simboličkog nasilja u životu seljaka.“ Ana Sun The Kenyon Review
NULTI BROJ Najnoviji roman Umberta Eka, pravi triler čita se u jednom dahu, otkriva nam kako je novinarstvo još tokom devedesetih godina prošlog vijeka poprimilo tabloidnu formu i postalo oružje u rukama onih koji žele da se dokopaju moći i bogatstva. Novine su se, naime, pretvorile u mašinu za blaćenje, zarad lične koristi vlasnika. Pripovijest o novinama koje nikada neće izaći ima formu pravog pravcatog trilera, začinjenog tajnom koja obavija Musolinijevu smrt, u njemu se odvija i nježna ljubavna priča protagoniste, neuspješnog novinara i pisca iz sjenke, i jedne neobične djevojke, članice redakcije tog fantomskog lista, a dešava se i misteriozno ubistvo jednog novinara koji je volio da čeprka po nerazjašnjenim slučajevima iz prošlosti... Ironičan pogled na posljednjih pola vijeka istorije Italije i Evrope nikoga ne ostavlja ravnodušnim i natjeraće nas da skinemo ružičaste naočare kada posmatramo sve što se oko nas dešava, i ko nam i kako daje informacije o tome. Genijalni semiotičar još jednom se virtuozno poslužio ironijom i metaforom kako bi nam otvorio oči.
PLODOVI ZEMLJE, Knut Hamsun Hamsunovo delo je ep o radu kojem je autor dao monumentalne karakteristike. Nije u pitanju različit rad koji dijeli ljude izmedju sebe; u pitanju je koncentrisan težak rad koji u svom najčistijem obliku u potpunosti oblikuje ljude, koji umiruje i spaja rastavljene duše, koji čuva i uvećava plodove njihovog rada pravilnim i neprekinutim napretkom. Nobelova nagrada za književnost 1920. godine.
ORHANOVO NASLEĐE Roman prepun emotivne snage i istorijskog naboja koji stoji rame uz rame sa Hoseinijevim Lovcem na zmajeve.
U svom izuzetnom romanu Alin Ohanesjan je stvorila dva izuzetno upečatljiva lika – mladića neupućenog u prošlost svoje porodice i svoje zemlje, i starice koju progoni danak istorije otet od njenog života. Krećući se kroz vrijeme, od poslednjih godina Otomanskog carstva pa sve do kraja dvadesetog veka, Orhanovo nasleđe tka pripovest o strasnoj ljubavi, neizrecivim strahotama, nevjerovatnoj istrajnosti i skrivanim pričama koje naraštajima mogu progoniti jednu porodicu.
„Potresna priča o nezamislivoj žrtvi. Knjiga koja zaranja u najmračnije uglove ljudske istorije i izranja s tananom slutnjom nade.“ Kirkus Reviews
„Već nakon prve upečatljive slike, Orhanovo nasleđe će vam se zavući pod kožu i ostaviti na srcu neizbrisiv žig. Koliko smo srećni kao čitaoci što smo naslijedili sjajno djelo Alin Ohanesjan!“ Gejl Brendajs, književnica
