Danka Ivanović, rođena na Cetinju, završila je osnovne i master studije francuskog jezika i književnosti na Univerzitetu u Beogradu i Univerzitetu u Luvenu. Trenutno na Filološkom fakultetu Univerziteta u Beogradu pohađa doktorske studije književnosti. Prevodi sa francuskog, prikazi i poezija objavljeni su joj u časopisima Polja, Ulaznica, Beogradski književni časopis, Književna istorija, na internet portalima i u zborniku poezije Tajni grad (Enklava, 2021). Prazne kuće prvi su autorkin roman.
Milana Grbić, u pogovoru ovoga romana, navodi sledeće: “Lingvistička umješnost i pjesničke tendencije Danke Ivanović odrazile su se na Prazne kuće, njen direktan, iskren, lucidan, pronicljiv, estetski vrlo uspio prvi roman. U ovom tematski i formalno šarenolikom tekstu objedinjujuću ulogu ima narativni glas, koji istovremeno predstavlja glas glavne junakinje. Autorka razmatra različita pitanja filozofske, sociološke, lingvističke, kao i književnoteorijske prirode, te se može zaključiti kako preduzima izvjesna žanrovska poigravanja u pravcu esejistike. Prazne kuće takođe mogu da se posmatraju kao porodični roman u kojem smrt oca i strica imaju centralnu poziciju, feministički i uopšte društvenokritički roman, ali i metatekstualno djelo koje tematizuje sam stvaralački proces. Ipak, svi navedeni elementi ponašaju se skladno jedni u odnosu na druge, te se čini kako bi se ova građevina urušila ukoliko bi ostala makar i bez jednog od svojih slojeva. Iako zbog svoje eksperimentalnosti, hronološke ispreturanosti i mnoštva književnih, ali i referenci na druga polja umjetnosti kao što su muzika i slikarstvo, čitaocu može delovati prekomplikovano, a zbog teme smrti i disfuncionalnih porodičnih odnosa kao izlišna emotivna investicija, roman Prazna kuća nije ni jedno ni drugo. Zahvaljujući junakinjinom sveprisutnom, britkom humoru, ovo je, prije svega, zabavna knjiga kojoj želim mnošto pasioniranih čitalaca kakve više nego da zaslužuje i koju je savremena književnost čekala ’k’o ozeb’o sunce’.“
Moderator večeri je Srđan Srdić, pisac.
