ALEKSANDAR GATALICA rođen je 1964. u Beogradu. Diplomirao je na katedri za Svetsku književnost 1989. Pojavljuje se na srpskoj književnoj sceni 1993. godine i od tada je za svoja književna ostvarenja dobio brojna priznanja među kojima su i dva najprestižnija, "Ninova nagrada" i “Meša Selimović” za roman “Veliki rat”, koji je imao i izuzetan tiražni uspjeh. Proza Aleksandra Gatalice prevedena je na deset evropskih jezika. Poznat je i kao izuzetan prevodilac sa grčkog i kao muzički kritičar. Prvi put je preveo četiri antičke drame na srpski jezik – Euripidove Alkestidu, Bahantkinje i Ifigeniju u Aulidi i Sofoklovog Edipa na Kolonu, preveo je i pjesničku zaostavštinu pjesnika koji nisu potpunije prevođeni (Mimnermo, Solon, Sapfa). U prevodu Gatalice do sada su na pozorišnu scenu postavljene tri antičke drame. Kao muzički kritičar, pisao je kritike za dnevne listove Glas javnosti i Večernje novosti.Poslednjih godina je novinar-urednik u Dokumentarnom programu RTS.
Novi roman „Poslednji argonaut“ pojavio se nedavno u izdanju „Službenog glasnika“.
“Šta bi se dogodilo ako bi se sećanja svih 7.428.659.237 ljudi, koliko se pretpostavlja da je od žitelja drevnog grada Ur do danas živelo, našla na jednom mestu? Gotovo sedam i po milijardi savršeno originalnih privatnih istorija postale bi beskrajni rezervoar za svakog ko s njima može da se poveže… Glava protagoniste postaje vrsta radio-stanice za sećanja na sve što se ikad upamtilo – posredstvom glijalnih ćelija… U našem mozgu postoji devedeset odsto ćelija koje se zovu bele ili glijalne, i za koje se do pre samo malo više od pola veka mislilo da ne rade ništa. Najnovija otkrića govore da one međusobno komuniciraju kalcijumskim talasima. Šta jedna drugoj saopštavaju, nauka još ne zna – ali tu počinje novi roman Aleksandra Gatalice „Poslednji argonaut“ – najavljuje „Službeni glasnik“ na svom sajtu.
