Djelo „Doživljaji dobrog vojnika Švejka u svjetskom ratu” je nezavršeni satirični roman češkog pisca Jaroslava Hašeka iz 1923. godine. Pisac je planirao da se djelo sastoji iz šest dijelova, ali završio je samo četiri zbog iznenadne smrti od srčanog udara 1923. godine. Sva četiri dijela su objavljena u jednoj knjizi, a Mićunović ju je opisao kao „najveći antiratni roman ikada napisan” i dodao sledeće: “Kada smo se dogovarali da radimo ovu predstavu desila su nam se dva velika rata u Evropi. Na probama su svi redom, pokušavali da potiskuju sve ratne užase koji se dešavaju na svjetskom nivou, da ne budu dnevno aktuelni, i da provuku pitanje lične odgovornosti. Pored rukopisa Jaroslava Hašeka, imamo u predstavi i elemente Bertolta Brehta. Ogroman je posao bio dramaturzima Kati Đarmati i Slobodanu Obradoviću da dramatizuju roman od 800 strana i da spoje sa Brehtom… Tu je prisutna umetnost preživljavanja u Prvom, Drugom, na neki način i u Trećem svjetskom ratu.

Marina Milivojević Mađarev, kritičarka u časopisu Vreme je uvrstila ovu predstavu u 5 najboljih predstava u 2023. godini rekavši da “Reditelj i dramaturzi nisu poklekli pred iskušenjem da nam održe predavanja i da nas poduče šta o izabranoj temi treba misliti, već kroz humor i apsurd razotkrivaju način uticanja ratne mašinerije na tzv. male ljude. Predstava nas provocira da razmišljamo o poziciji malog čovjeka u ratu, o apsurdnosti sistema, o raznim huljama koje koriste opštu nesreću za svoj lični ćar, o čovjeku koji ne bi da se petlja u rat, ali se rat vazda upetljava u njegov život. Ova predstava za uspjeh umnogome duguje Ozrenu Grabariću koji je izvanredan kao Švejk. Grabarićev Švejk je naizgled spor i tupav, ali kad je stvarno ugrožen on pokazuje da je britkog uma i da sve jako dobro razumije, ali se pravi nevičan (neupućeni bi rekli da je glup) jer je to za dobrog čovjeka način da opstane u zlim vremenima. Aforizme i sentence on dobacuje elegantno i duhovito. Iako se ne trudi da nas zabavi, mi se zabavljamo istovremeno nas se suočavajući sa neprijatnim istinama o savremenim ratovima od kojih uporno okrećemo glave praveći se da nas se oni nas ne tiču”.

Pored Veljka Mićunovića, reditelja autorsku ekipu čine još i Kata Đarmati i Slobodan Obradović koji su bili zaduženi za dramatizaciju, a Slobodan Obradović i za dramaturgiju, Branko Hojnik, scenograf Maria Marković Milojev, kostimografkinja, Nevena Glušica, kompozitorka i tekstovi songova, dok scenski govor potpisuje dr Ljiljana Mrkić Popović.

U predstavi igraju: Ozren Grabarić, Milutin Milošević, Milutin Dapčević, Miloš Lazarov, Vanja Nenadić/Nataša Marković, Dunja Stojanović, Iva Ilinčić, Ivana Nikolić i Ivana Vukmirović.