O knjizi će govoriti prof. dr Siniša Jelušić koji je bio predsjednik žirija za dodjelu ove prestižne nagrade.
„Više decenija pesnik Milutin Mićović razmatra i osvetljava biće Crne Gore – nacionalno i moralno, pesničko i metafizičko, stvarno i moguće. Polazeći od istorijskih datuma do naših dana, od Petra I i Petra II Petrovića NJegoša do mitropolita Amfilohija, ovaj pomni i precizni analitičar prelistava složenu i mentalnu političko-psihološku mapu Crne Gore, sa njenim mnogim suprotnostima i dimenzijama. Zemlja pesnika u 20. i početkom 21. veka postala je poprište interesa i tragičnog udesa u kojem svetle luče pojedinačnih pregnuća, kao odsjaji čojstva i junaštva. Monumentalna sinteza kao dug ideji i žrtvi istorije“ – navodi se o ovom djelu u opisu izdavača, Srpske književne zadruge.
Milutin Mićović je zastupljen je u više antologija savremene srpske poezije kao i u antologiji savremenog srpskog pjesništa na ruskom jeziku »Iz veka u vek» Sergeja Glavjuka (Moskva, 2003), zatim u antologiji: Svetska poezija u izboru jermenskog pjesnika Gagika Daftjana (Jerevan 2016).
Kolumnista u listu „Dan” (Podgorica) od 2007 – 2021. Napisao preko 800 kratkih eseja tematizovanih aktuelnim društvenim, kulturnim i političkim temama.
Napisao predgovore: Za dvojezično izdanje djela Luča mikrokozma (prvi prevod na ruski, Ilja Čislov), napravio izbor za NJegoševo djelo Bilježnica, napisao predgovor za dvojezično izdanje (prvi prevod na ruski LJudmila Burceva ), napisao predgovor za Sabrana djela Kralja Nikole (izdvač Svetigora i Oktoih, 2009).
Prevođen je na strane jezike: ruski, engleski, njemački, italijanski, jermenski, rumunski.
Bio je delegat Skupštine dijaspore i Srba u regionu.
Član je UKCG i SKZ. Predsjednik je Književnog društva «NJegoš».
Objavio je knjige poezije: Živa voda (Univerzitetska riječ, Nikšić, 1987), Vrata (dvoknjižje – Kuća i Hljeb za putnike, Podgorica, Oktoih, 1994), Tragovi budućnosti (Sledi buduщego), na srpskom i ruskom jeziku, prevod Andrej Bazilevski, (Tver 2010) i Dan noć (2018).
Roman Razoreni grad, (Podgorica, Oktoih, 1991).
Knjige eseja: Tako su govorili Crnogorci (Andrijevica, Stupovi, 1996), Pisma iz Uranopolisa (Novi Sad, Svetovi, 2000), Srpski lavirint i crnogorski minotaur (Beograd, SKZ, 2003), NJegoš i savremena Crna Gora (Podgorica, UKCG, 2006), NJegoševa Luča (Srpske studije, Univerzitet Banja Luka 2021), Luče u tami Crne Gore (SKZ, Beograd, 2021).
Priredio je zbornike: Duhovno i političko biće Crne Gore (Nikšić, 2002), NJegoš naš savremenik, (Nikšić 2002), Dani NJegoševi (2008 – 2009) i Dani NJegoševi (2011 – 2012).
Dobitnik je sledećih nagrada i priznanja:Marko Miljanov, Miodrag Ćupić, Međunarodna nagrada Portile Poeziei (Rumunija), Nagrada biblioteke NJegoš iz Peći,
Orden V. V. Bolotova (Rusija), Priznanje Saveza pisaca Rusije (2014), Orden za podvižništvo u kulturi, Saveza Pisaca Rusije (2021), Pečat Hercega Šćepana (Trg od ćirilice, Herceg Novi, 2021) i Miroslavljevo jevanđelje (državna nagrada) za 2021.
