Milena Markovic je scenarista, dramski pisac i pjesnikinja, 68. dobitnik prestižne nagrade NIN. Rođena je 9. aprila 1974. u Zemunu. Završila osnovnu školu i gimnaziju u Beogradu.
Diplomirala Fakultet dramskih umetnosti odsjek dramaturgija, sa dramom "Paviljoni, ili kuda idem, odakle dolazim i šta ima za večeru" u junu 1998. godine u Beogradu.
Objavila je knjige Pas koji je pojo sunce, Istina ima teranje, 3 drame, Crna kašika, Ptičje oko na tarabi, Pre nego što sve počne da se vrti, Pesme, Drame, Pesme za žive i mrtve, Zmajeubice…
Izvedene su njene drame Paviljoni – kuda idem, odakle dolazim i šta ima za večeru, Šine, Nahod Simeon, Brod za lutke, Šuma blista, Zmajeubice, Deca radosti, Pet života pretužnog Milutina, Livada puna tame. Dobitnica je Specijalne nagrada u Beču za najbolje drame sa ex-YU prostora, tri nagrade Sterijinog pozorja za najbolji dramski tekst(Nahod Simeon, Brod za lutke i Zmajeubice), kao i nagrade za dramsko stvaralaštvo „Borislav Mihajlović Mihiz“, te priznanja koja nose imena Todora Manojlovića, Đure Jakšića, Miloša Crnjanskog, Biljane Jovanović…, kao i nagradu "Pero Despota Stefana" za poeziju.
Po scenariju Milene Marković snimljen je film „SUTRA UJUTRO“ u režiji Olega Novkovića. Napisala je scenario za nagrađivani film "Beli, beli svet" u režiji Olega Novkovica, te za filmove Otadžbina i Živ čovek, kao i za dokumentarni film Rudarska opera. Milena je i jedan od scenarista serije „Nečista krv“.
Deca" su poema o osujećenom, večno nedovršenom odrastanju, moćna, u našim jezicima neusporediva, najveća knjiga o ženskosti, o majčinstvu, kćerinstvu i sinovstvu... opasan roman o istoriji, onoj nama najvažnijoj i traumatičnoj, koja poteče s Drugim svetskim ratom, nastavi se kroz osamdesete, ta decenija našeg odrastanja, i pregazi nas tokom devedesetih" - Miljenko Jergović.