Roman je ovjenčan nagradama: "Meša Selimović", Nagradom grada Beograda "Despot Stefan Lazarević", zatim„Tronoški rodoslov“ i nagradom Solarisa za roman godine. Promocija će biti održana na Akademiji znanja, a učestvuju autor Igor Marojević i moderatorka Stanka Stanojević.
O romanu Ostaci sveta, književnik Zoran Bognar zabilježio je: "Tragična sudbina čoveka od Španskog građanskog rata, preko Jasenovca, pa do NATO bombardovanja krajem devedesetih godina prošlog veka, odvija se na velikim platnima čovekove tolerancije, opstanka, bola... Mogućnost, uopšteno govoreći, da se sve to predstavi u prvom romanu o Jasenovcu kao dominantnoj temi, jeste veliki pokušaj da se ujedno prikažu i sva stradanja dvadesetog veka. Igor Marojević u svom nesumnjivo najboljem dosadašnjem delu o „veku logora“, kako se i naziva dvadeseto stoleće, piše hladnim tonom, čija melodija, uprkos svem užasu, pronalazi vatru koja tinja i baca plamen sećanja na one ljude i njihove sudbine koji sve više tonu u zaborav pred nekim drugim ratovima, nekim drugim krvavim stradanjima. U takvom miljeu, Ivanka Novčić, jedna od protagonistkinja ovog romana, svojim čudnovatim erosom uspostavlja balans, ili, bolje rečeno, prelaz između tame i svetlosti, nudeći nadu u spasenje nevinog, ili bar drukčiji pogled na ono što je preostalo u Ostacima sveta..."
Igro Marojević rođen je 1968.godine u Vrbasu, diplomirao je Srpski jezik i književnost na Filološkom fakultetu u Beogradu i studirao master iz Svetske književnosti na Univerzitetu Autonoma u Bareseloni.
Objavio je "Beogradsko petoknjižje": romane "Dvadeset četiri zida" (1998, 2010), "Parter" (2009), "Prave Beograđanke" (2017), "Tuđine" (2018) i zbirku priča "Beograđanke" (2014, šest izdanja), kao i tri romana iz "Etnofikcije", još nedovršene pentalogije: "Žega" (2004, 2008), "Šnit" (2007, 2008, 2014) i "Majčina ruka" (2011). Ostala dela: novela "Obmana boga" (1997), zbirke priča "Tragači" (2001)i "Mediterani" (2006, 2008), knjige eseja "Kroz glavu" (2012) i "Krv je voda" (2018), kao i "Roman o pijanstvima" (2019).
Napisao je i drame: "Nomadi" ( izvođena 2004. u produkciji barselonskog Instituta za teatar, na katalonskom i španskom, na kome je i napisana), "Tvrđava Evropa" (Belef 2008) i "Bar sam svoj čovek" (Beogradsko dramsko pozorište 2009 - 2011). Prema njegovom romanu "Dvadeset četiri zida", izvođena je u BDP pozorišna drama, 2003/2004 - Marojevića dela ili odlomci objavljeni su na 16 jezika, a zastupljen je u desetak reprezentativnih antologija srpske, južnoistočnoevropske i evropske krate proze. Dobitnik je više književnih nagrada, između ostali, "Karoly Szirmai", Nagradu iz Fonda "Borislav Pekić", "Desimir Tošić", "Stevan Pešić". Prevodi sa španskog i katalonskog. Jedan je od osnivača Srpskog književnog društva, član je Srpskog i Kantalonskog Pen-a. Živi u Zemunu.
